چیست؟
دیسک های ۶ میلی متری با آغشته کردن کاغذ جاذب با کیفیت بالا به مقادیر دقیق تعیین شده آنتی بیوتیک یا سایر عوامل شیمی درمانی به روش دیسک دیفیوژن تهیه می شوند.
روش دیسک دیفیوژن چگونه انجام می شود؟
این روش شامل قرار دادن دیسک های کاغذی اشباع شده با عوامل ضد میکروبی بر روی محیطی از باکتری های کاشته شده بر روی سطح یک محیط آگار، انکوباسیون صفحه در طول شب و اندازه گیری وجود یا عدم وجود منطقه بازدارندگی در اطراف دیسک ها است .
مقدمه
دیسک‌های تست حساسیت ضد میکروبی در تشخیص میکروبیولوژیکی برای دسته‌بندی میکروارگانیسم‌ها به گروه‌های حساس، متوسط و مقاوم استفاده می‌شوند. اطلاعات تست آنتی بیوگرام در درمان ضد میکروبی بسیار مفید است.
دیسک ها باید طبق یک روش استاندارد مناسب استفاده شوند. این استانداردها بر اساس روش شناسی اصلی توسط توصیه های Bauer-Kirby و EUCAST هستند. روشی که توسط موسسه استانداردهای آزمایشگاهی بالینی(CLSI) منتشر شده ، احتمالاً به طور گسترده شناخته شده است.
دیسک آنتی بیوتیک یک تکه کاغذ صافی کوچک و مدور است که با محلول آنتی بیوتیک آغشته شده و اجازه داده شده تا خشک شود.
بخش مهمی از آزمایشات انجام شده در بخش میکروب شناسی برای تشخیص اینکه ارگانیسم عفونی به کدام آنتی بیوتیک ها حساس است و ارزیابی حساسیت باکتریای ها نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف است. بنابراین این تست می تواند راهنمای پزشک در انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و تجویز داروی مناسب آن به بیمار باشد.
اصول روش:
دیسک های کاغذی آغشته به آنتی بیوتیک روی سطح یک صفحه آگار کافی که با ارگانیسم آزمایش تلقیح شده است قرار می گیرد. در طول انکوباسیون آنتی بیوتیک از دیسک به محیط پخش می شود. حساسیت ارگانیسم آزمایشی به عنوان یک ناحیه دایره ای مهار رشد در اطراف دیسک تجسم می شود.
مناطق بازداری اندازه گیری و با داده های استاندارد مقایسه می شوند.
تست آنتی بیوگرام اجازه می دهد تا یک تلقیح باکتریایی استاندارد را در شرایط آزمایشگاهی تحت یک یا غلظت های مختلف آنتی بیوتیک قرار داده و پس از تجزیه و تحلیل نتایج، کارایی in vivo را پیش بینی کند.
تفسیر نتایج (حساس، متوسط یا مقاوم) بر اساس پارامترهایی انجام می‌شود که قبلاً توسط تعدادی از کمیته‌ها، مانند مؤسسه استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی در ایالات متحده، یا کمیته اروپایی تست حساسیت ضد میکروبی در اروپا، ایجاد شده است.
